به گزارش سلام لردگان به نقل از خبرگزاري جمهوري اسلامي اين نهاد بين المللي درحالي تن به تصويب قطعنامه هاي سياسي عليه ايران مي دهد که چشم به روي نقض آشکار و گسترده حقوق صدها ميليون انسان در گوشه و کنار جهان از سوي مدعيان دفاع از حقوق بشر از جمله آمريکا و همپيمانانش و در راس آنها رژيم صهيونيستي بسته است.
امروز سازمان ملل متحد به دليل ناکارآمدي و وابستگي آن به برخي قدرت هاي صاحب نفوذ، زير تيغ انتقاد کشورهاي مستقل قرار دارد.
اين سازمان اخيرا در راستاي تحقق اهداف سياسي آمريکا، کانادا و چند کشور همپيمان آنها، قطعنامه اي را در محکوميت نقض حقوق بشر در ايران تصويب کرد.

*** بي توجهي به اشغالگري و جنايات صهيونيست ها عليه فلسطينيان
نقض حقوق ميليون ها فلسطيني و اشغال سرزمين آنها از سوي رژيم صهيونيستي نمونه بارز قرباني شدن حقوق بشر در مقابل چشمان بزرگترين نهاد بين المللي دفاع از حقوق و امنيت ملت هاست.
از سوي ديگر ادامه اقدامات اشغالگرانه و جنايات رژيم صهيونيستي عليه مردم فلسطين خود از آشکارترين موارد بي اثر بودن سازمان ملل در دفاع از حقوق بشر محسوب مي شود و به عبارتي يکي از بارزترين موارد رويکردهاي دوگانه اين نهاد بين المللي در قبال موضوع حقوق بشر به شمار مي رود.
بي اثر بودن سازمان ملل و ناتواني دبيرکل آن در اتخاذ اقدامي جدي و عملي در قبال روند روزافزون و غيرقانوني شهرک سازي هاي رژيم صهيونيستي در سرزمين هاي اشغالي به حدي است که روز جمعه گذشته ? بنيامين نتانياهو? نخست وزير اين رژيم به صراحت اعلام کرد که روند شهرک سازي ها ? بدون هيچ گونه توجه به قطعنامه ها و اعتراضات سازمان ملل? ادامه مي يابد.
انفعال سازمان ملل در قبال حملات مکرر صهيونيست ها عليه مردم فلسطين از جمله جنايات اخير رژيم صهيونيستي در جنگ 8 روزه اخير عليه غزه، صفحه سياه ديگري را در پرونده مملو از ناکامي هاي بزرگترين نهاد بين المللي جهان در قبال دفاع از حقوق بشر را رقم زد.
*** برخورد خشن پليس آمريکا با جنبش آرام وال استريت
حملات پليس، رفتار خشونت آميز و دستگيري هاي گسترده افراد شرکت کننده در تظاهرات آرام و مردمي عليه سياست هاي تبعيض در آمريکا معروف به ?جنبش وال استريت? که از سال گذشته در اين کشور آغاز شد،از جمله آشکارترين موارد نقض حقوق شهروندان در آمريکا است که اخيرا به مدت چند ماه به مهمترين اخبار رسانه هاي سراسر جهان تبديل شد.
ميليون ها نفر از مردم در سراسر آمريکا عليه نابرابري هاي موجود در اين کشور بپاخاستند و دولت آمريکا به جاي رسيدگي به اين خواسته مدني مردم، در بسياري از موارد نيروهاي پليس مجهز به گاز فلفل، گاز اشک آور، تفنگ هايي با گلوله هاي پلاستيکي و باتوم هاي برقي را در مقابل آنها قرار داد.
*** استفاده از گاز فلفل براي حمله به دانشجويان دستگير شده
در جريان جنبش وال استريت، پليس آمريکا آبان ماه سال گذشته پس از دستگير کردن گروهي از دانشجويان معترض دانشگاه کاليفرنيا، درحالي که اين دانشجويان با دست هاي بسته و بدون هيچ حرکتي روي زمين نشسته بودند، با اسپري فلفل از سوي پليس مورد حمله قرار گرفتند که پخش تصاوير مربوط به آن از طريق سايت هاي اينترنتي جنجال زيادي در آمريکا و جهان ايجاد کرد.
*** قانون حمل سلاح و سلب حق زندگي آرام از شهروندان
آزاداي حمل سلاح در آمريکا همواره به عنوان يک قانون ضد بشري و يکي از مهمترين عوامل سلب آرامش و رعب و وحشت در جامعه شناخته مي شود.
اخير يک جوان 24 ساله آمريکايي با استفاده از قانون آزادي حمل سلاح، با حمله به مدرسه اي در شهر ? نيوتان ? در ايالت ? کانيتکت ? آمريکا ، نخستين و مسلم ترين حق انسان يعني حق زندگي کردن و نفس کشيدن را از 27 شهروند آمريکايي از جمله 20 کودک خردسال سلب کرد و آنان را به کام مرگ فرستاد.
مردم آمريکا سالانه چندين بار شاهد کشته شدن افراد زيادي در اين قبيل تيراندازي هاي آزادانه در کشورشان هستند بدون اين که اقدامي در جهت منع قانون حمل سلاح و حفظ جان مردم در اين کشور صورت گيرد؛ کشوري که سردمدارانش آن را مهد آزادي مي نامند.
** کانادا و نقض گسترده حقوق بشر
طبق اعلام نهاد حقوق بشري عفو بين الملل، دولت کانادا به عنوان يکي از اصلي ترين بانيان صدور قطعنامه اخير عليه ايران، با طيف وسيعي از چالشهاي جدي در زمينه نقض حقوق بشر به ويژه در قبال حقوق بوميان در اين کشور مواجه است.
عفو بين الملل در گزارش ماه اخير خود درباره نقض حقوق بشر در کانادا آورده است: دولت کانادا در نحوه برخورد با بوميان اين کشور با يک بحران بشري نگران کننده روبروست.
کميتههاي مستقل سازمان ملل ناظر بر معاهدات مقابله با تبعيض نژادي، شکنجه و حقوق کودکان با انتشار گزارشي درباره وضعيت حقوق بشر کانادا در ماههاي فوريه، مي و سپتامبر اعلام کردند، دولت کانادا درعمل به تعهدات حقوق بشر خود ناکام بوده است.
بسياري از فعالان حقوق بشر معتقدند از زماني که ? استفان هارپر? نخست وزير کانادا در سال 2006 ميلادي قدرت را به دست گرفت، نقض حقوق بشر و سرکوب بيسابقه آزادي سخن در اين کشور به طور چشمگيري افزايش يافته است.
*** برخورد خشن با تظاهرات دانشجويان ايالت ?کبک?
برخورد خشونت آميز کانادا با تظاهرات دانشجويان معترض به افزايش شهريه دانشگاه ها در ايالت ? کبک ? و بازداشت تعداد زيادي از اين دانشجويان که از ماه فوريه سال جاري ميلادي آغاز شد، نمونه ديگري از نقض آشکار حقوق بشر از سوي دولت کانادا است.
برخلاف سخت گيري هاي دولت کانادا براي جلوگيري از انتشار تصاوير بدرفتاري هاي پليس با دانشجويان معترض، در برخي تصاوير منتشر شده به وضوح ديده مي شود که پليس براي متفرق کردن دانشجويان، با شليک گلوله هاي پلاستيکي و پرتاب گاز اشک به آنان حمله مي کرد.
سازمان عفو بينالملل ضمن تقبيح اين بدرفتاري ها با دانشجويان در کانادا، آن را توهيني آشکار به آزاديهاي اساسي دانست.
موارد نقض حقوق بشر از جانب کساني که افسار شوراي امنيت را در دست گرفته و آن را ابزاري براي پيشبرد اهداف سياسي و اجراي استانداردهاي دوگانه قرار مي دهند، تنها محدود به داخل آمريکا نمي شود.
لشگرکشي و حمله به عراق و افغانستان و ايجاد ناآرامي ها و کشتار مردم اين کشور از بيش از 10 سال پيش تاکنون، ابعادي ديگر از موارد متعدد ارتکاب دولت به نقض حقوق بشر را به نمايش مي گذارد.
زندان مخوف ابوغريب در عراق و همچنين زندان مخوف گوآنتانامو در جزيره اي دور دست که افراد زيادي از کشورهاي مختلف به اتهام هاي واهي دست داشتن در حملات تروريستي عليه آمريکا، ساليان سال بدون آن که مورد محاکمه قرار گيرند، از سوي آمريکا در بدترين شرايط در اين زندان نگه داشته شدند و اين نوع برخورد با افراد متهم با هيچ يک از قوانين حقوق بشري در جهان سازگار نيست.
*** استفاده ابزاري از طرح مسايل حقوق بشري
يادآوري اين نکته به جامعه بين المللي ضروري است که امروز بسياري از موارد طرح مسايل حقوق بشري در سازمان ملل متحد به دليل دفاع از حقوق بشر نيست، بلکه برخي دولت ها از آن به عنوان يک ابزار سياسي استفاده مي کنند که اين نوع بهره برداري ها ضربه سنگيني به آبرو و اعتبار اين نهاد بين المللي است.
بدون ترديد،مادامي که اصلاحات اساسي در ساختار کنوني سازمان ملل و شوراي امنيت آن صورت نگيرد و برخي دولت ها همچنان از قدرت حق وتو در اين نهاد بين المللي براي پيشبرد اهداف سياسي عليه ساير کشورها و تحقق بخشيدن به خواسته هاي نامشروع خود بهره برداري کنند، از چنين نهادي نمي توان جز قربانگاهي براي سلاخي شدن حقوق بشر انتظار داشت.